Bij de functie penningmeester denken mensen steevast aan een man met bril (heb ik) die enkel met centjes bezig is, contributie incasseert en constant achter je reet aanzit dat je nog geld moet betalen. Bij de Sportraad is dat toch net allemaal even anders.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik ‘absoluut’ geen penningmeester wilde worden. Zonder financiële achtergrond en met geen passie voor cijfers en geld zag ik dat niet zitten. Toen ik vervolgens gevraagd werd als penningmeester moest ik wel achter m’n oren krabben. Ik heb niet zo veel met cijfers, daarnaast had ik me überhaupt niet verdiept in het penningmeesterschap bij de Sportraad. Waar de ruimte vrij kwam om me naast de centen ook op andere zaken te kunnen storten was voor mij de kogel door de kerk.
Mijn vaste portefeuilletaken gaan uiteraard om onze eigen begroting; inkomsten en uitgaven, maar ook om alle subsidies toe bedelen. Een flinke klus, die ik door het één en ander automatiseren toch al wat makkelijker heb gemaakt. Het controleren van de ledenlijsten die we van de OlymPas-houders krijgen ten opzichte van het aantal leden bij de verenigingen is immers een gigantische klus, wanneer je vervolgens ook nog moet berekenen hoeveel geld elke vereniging krijgt. Mijn doel nu na de tweede deadline is om een systeem neer te zetten, waarmee dit allemaal voor je gedaan wordt en er geen fouten gemaakt kunnen worden bij subsidie aanvragen. Iets wat veelvuldig voorkomt.
Zoals ik al zei heb ik de vrijheid om me naast de financiële taken te richten op andere zaken die ik erg leuk vind. Samen met Sietske (voorzitter) doen we de belangenbehartiging, dit resulteert in veel gesprekken met externe partijen (HU, UU, Gemeente en alle koepelorganisaties). Het gekke van belangenbehartiging is dat het vaak niet echt meetbaar is, je hebt een goed gevoel of niet. Veel praten en overtuigen geeft een bepaalde richting aan waarmee partijen langzaamaan hun neus dezelfde richting op beginnen te wijzen.
Team Utrecht en Sponsoring zijn verder echt mijn grote taken. Ik heb het geluk dat we dit jaar voor mijn gevoel hier grote stappen in gaan maken. We zijn heel dichtbij een aantal grote deals. Ik vind sponsoring erg belangrijk, omdat dit laat zien hoe serieus je organisatie word genomen en geeft nieuwe mogelijkheden en ingangen in de toekomst.
Eigenlijk kan ik niet echt spreken van dat ik me de afgelopen tijd ergens echt op gefocust heb, aangezien ik me bezig houd met een groot aantal doorlopende zaken. Toch zijn er op het gebied van subsidies en sponsoring op dit moment echt piekmomenten. Dit betekent dat ik m’n dagen goed moet inplannen; wanneer ik waar mee bezig ga. En m’n afspraken buiten de deur, wat ongeveer 80% van m’n afspraken is, goed moet plannen.
Tot slot wil ik toch gebruik van dit moment maken om even iets uit te lichten. Als Sportraad zijn wij vrienden van het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Daarom heb ik besloten om eind juni/begin juli te gaan fietsen om zo veel mogelijk geld op te halen voor het WKZ. Hiervoor ben ik inmiddels alweer bijna een maand volle bak aan het trainen en drink ik ook geen alcohol meer. Hier komt over een tijdje meer informatie over. Ik zou het enorm waarderen als het ons lukt om als studentensport een groot bedrag te doneren aan het WKZ.
